Vişneli kek

Merhaba,

Yazacak o kadar çok şey var ki, hangisinden başlasam bilemedim. En iyisi en sondan başlayayım. Çarşamba pazarından vişne almıştım. Yarım kilocuk. Ne yapayım derken, Ada için suyunu yapayım, bizde sebepleniriz dedimBuyrun link;


 Pişerken, vişneler;

Ve kavanozda vişne suyu. Ada bayılacak. Booool buzlu olunca bizde.

http://www.portakalagaci.com/oburcuk/2004/07/ev_yapm_vine_su.html

posasınıda yine bu linkteki tarife birebir uymasam da kek yaptım. Çok hamaratım çok.  http://mutfaksirlari.com/visneli-kek.html

Tarifte Mutfak Sırları, Fındık unu kullanmış. Ben bu tip hazır karışımları sevmediğim için ceviz koydum içine bir bardak kadar. Rondodan geçirerk. Birde kalıbın içine önce kesme şeker düşedim ve sonra da vişne posalarını ve en sonunda kek hamurunu döktüm. Ayrıca küçük kalıplarada koydum. Çocuklar parkta rahat yesinler diye. Bakalım nasıl olacak. Şu an fırında.

3 yumurta
1,5 su bardağı toz şeker
1 su bardağı süt
3 su bardağı fındık unu karışımı
1 su bardağı sıvıyağ
3 tatlı kaşığı kakao
1 paket kabartma tozu
1 su bardağı çekirdeksiz vişne
Yapılışı :
1- Şeker ve oda sıcaklığındaki yumurtaları köpük köpük olana kadar çırpın. Sıvıyağı ve ılık sütü ekleyerek çırpmaya devam edin.
2- Fındık unu karışımı, kakao ve kabartma tozunu ekleyin ve akıcı kıvamlı bir karışım elde edene kadar karıştırın.
3- Hazırladığınız kek karışımına vişneleri ekleyerek hızlıca karıştırın.
4- Kek kalıbınızı yağlayarak hamuru aktarın. 180 derece önceden ısıtılmış fırında pişirin.
5- İçinin piştiğini kontrol etmek için kuru bir kürdan kullanın. Soğutup kalıptan çıkarttığınız kekin dilimleyerek servis yapın.

Bu arada yine pazardan artık tadı değilsede görünümü ve rengi hadi tadı da güzelleşen domatesten 6 kilo aldım. 2 kiloda pembe domates. 2 yarım kiloluk kavanoz, pembe den, 4,5 kilo da normal domates ten kavanoz çıktı. Hepsini rendeledim, tuz, sarımsak ve zeytinyağı koyarak pişirdim. 30 dk kadar. Sonra kavanozlara koyup, yeni aldığım kapaklarla kapatıp bir bez in üstüne ters çevirdim. 3 gün öyle bekleyecekler. En az iki pazar seferi daha yapmalıyım çünkü geçen sene 11 kavanoz domates anca yetti. Arkadaşlara hediye gidenleri saymıyorum.





Pişmeden önce.

Piştikten sonra. 

Ve Kış ın kullanılmak üzere kavanozlarda. Üzerinde, Tuz, yağ ve sarımsak yazıyor. Sonra unutuyorum çünkü.

Dün akşam parkta otururken, hop bir telefon. Şenay. Ama hakkaten akşam, saat 18,55 felandı. ki bizim için bir sakıncası yok. Hadi iftara gidiyoruz dedi. Cem e sormadan olur dedim. Ona sorsam ''hayır'' diyecekti. Yotgun yazık. Sıcak onu mahvediyor. Neyse kurtuluşa az kaldı. İki sene kadar :-)

Hakan, Şenay ve Nil bizi gelip aldılar. Trafikten dolayı geç kaldılar tabi. İftara gecikiriz dedik ama tam zamanında vardık.

Ada lokantayı ve masa düzenini görünce; anneeee ne güzzüüelll, gelin nerede dedi?? Çok güldük.

Gülizar diye bir lokanta, bir hotel, Kozyatağında, valla hotel in adını bilmiyom.
Açık havada, püfür püfür rüzgar. Yemekler hazır ve leziz, masamızın tam yanı çocuk parkı. Daha ne ister insan. Soğolunuz Büyükbaş  ailesi. Giderken arabayı ben kullandım. Otomotik ya, habire frene basıp durdum. Hele biryerde arkamızda araba olsa kesin toslamıştı. Cem tırnaklarını koltuklara geçirmişmiş. Hadi canım. Ehi..

Biz masaya oturduk, çocuklarda parka geçtiler. Allahtan Şenay oyuncak getir demişti, bir güzel oynadılar. Yemek için zorlamadık onları. Önce biz saldırdık ve karnımızı doyurduk. Başta leziz, et sulu bir çorba. Ben içmedim, pide yi kaçıracağımı bildiğimden :-). Sonra börek, onu da yemedim ama Şenay güzel olduğunu tasdikledi.  Sonra iç pilav ve harika pişmiş bir et, yanında benim patates kızartması sandığım yufka kızartması ki harikaydı. Ve gelsin içecekler. Üstüne tatlılar. Güllaç yoktu ama. :-( Veee çay. Kaave de yoktu. Kaaveyi bizde içelim dedik ama geç olmuştu malum haftaarası.
Bu arada tatile bizim araba ile gitmeye karar verdik. Hem bavullarımız büyüyebilir hem de biz daha rahat ederiz arkada çocuklarla ve hamile arkadaşımda öyle. Yemişim ekonomiyi. :-)

 Başlangıç tabağı.

 Cem ve Hakan sohbette. Servis de çok hızlı ve güzeldi.

İşte masamızın yanıbaşında ki park. Hani yer ayırtsak bu kadar yakın olamazdık.

Ve sürpriz Semazenler. Hep canlı seyretmek ve Konya ya gitmek istedim ama birtürlü kısmet olmadı. Istanbul da, Galata Mevlihanesi ne gitmek istedim, neredeyse iki yıldır tadilatta ! Eh kısmet dün akşama imiş ama yemekte ve çocuklar varken konsantre olamadım. Bir de biryerde okumuştum aslında bu tarz yerlerde Semazen gösterisi olmamalıymış, Elif Şafak In Aşk kitabı olabilirmi??
Canlı fasıl da çok güzeldi. Birde bekleyip hepbirlikte yemeğe başlamak çok hoş. Şenay ı saymıyorum, o hamile :-)

Ada kız hem ekmekli ve kruton lu çorbasını üstüne de etini yedi. Gözlerim parladı, gözlerim. Kızım benim. Nil le de bi güzel oynadılar ki nazar değmesin. Tam kalkarken Ada kız kocaman bir kadehten su da içti. Pek sevdi kadehi. Benim kızım kokoş olacak ve Yaprak teyzesi gibi herşeyi düzeninde isteyecek eminim. Annesi gibi pasaklı olmayacak.

Kuşadasına selam yola devam.

Sevilen anne Çiğdem