Şile- Sabri Bey Camping - Karakiraz

Merhaba,

Bilmem biliyormusunuz ama bizim Şile de çok güzel günlerimiz oldu. Biz zaten ailecek çocukluğumuzdan beri Yaz mevsimlerinde hemde yol eski yolken, çok sık gider gelirdik.

Agustos aylarında gündüz, Pazar günü bile sadece bize ait olan koylarda, şimdi herkesin bildiği '' beach'' ler oldular - sadece biz keyif çatardık. Akşama dönüşte yoldaki lokantalarda babamlar yemek yiyip sohbet ederken biz de akşamları soğuk olduğu için yanan eski sobaların başında eğlenirdik.

Sonra kamp zamanlarımız başladı. Arada motel, ve sonra çadırrrrr.. Pek keyifliydi. Bisikletle Şile ye gittik bile Cem ile. Yakacıktan sabah saatin 05 inde çıkarak. Çok keyifliydi, özellikle eski yolun olduğu yeşillik ve sakin yollar. Gidince hazır olan mercimekli köfteler, akşamları Yıldız ın nefis salata sosları ile yenilen mangallı yemekler de cabası.  ( eline sağlık)

Sonra başka bize göre harkulade bir kamping bulduk. Hem karavan da alıyordu bu kamp. Ve uluslararası çalışıyordu. Yeşillik, temiz, kalabalık olmayan biraz pahalıca ama ücretini hak eden. Üstelik deniz kıyısına gitmek için; sal ile dereden karşıya geçmeniz gerekiyordu. Keyif üstüne keyif. Denize olan yaklaşık 500 metre yolu yürürken de benim çocukluğumda Alman bir çiftin işlettiği harkulade, yıkık, ama hala ihtişamı yerinde olan  otel in içinden geçiyordunuz ve inanın her geçişimizde farklı bir detay farkediyorduk. Bir gün, duvarda yeni bir mozaik, ertesi günbir testi veya yeni bir oda. İç kısımlarına giremiyorduk ama camdan baktığımızda harkulade şömine ve tahta tavan işlemeleri bile görüyorduk.

Çocukluğum da o hotel in öğlen yemeği için çalınan zilini ve uçuşan tül perdeleri hala kulağımda ve gözümn önünde. Hep yabancılar olurdu. Yaklaşık bir 15 yıl önce de Reha Muhtar ile Harika Avcı yı görmüştük orada. ( Ehi Paparazi Çiğdem ) 

Bizi salla karşıya geçiren Kemal bey, köpekleri ile kalıyordu burada. Kendi halinde iyi, doğaya ve insana saygılı bir bey. O olmasa nedenini anlayamadığım, insanların bu yapıya verdikleri zarar ve talan daha hızlı olurdu herhalde.

Tam biz karavan alalım, rahat hayata geçelim, akşamları şöyle iki parmak viskimizi koyup keyf yapalım ardından mangal ve geceleri - gündüz ne kadar sıcak olursa olsun - üşüyerek yatalım diye bir karavan aldık ve aynı anda duyduk ki, kamping alanı bir otel e, bir HOTEL e satılmış. Alış-veriş den vazgeçtik ve çok değil o mevsim sonunda gidip baktığımızda, alanın hiç boş yer bırakılmadan tamamının beton olduğunu gördük, kahrolduk ve birdaha oraya gitmedik. Eski kamping alanımızı birkaç kez denedik ama ıı.. olmadı.

Deniz de mi kirlenmişti ne.

Bu sene haftaarası park annelerini toplayıp gidelim dedik. Offf sefalet. Yurdum insanın pisliği, anlayışssızlığı, hoşgörüsüzlüğü. Doğa herşeyi hazır sunmuş amma ne fayda.. Sefillik diz boyu üstelik üstüne para ödüyorsunuz.

Karakiraz diye bir köy bulduk bu gidiş gelişlerde. Toprak yoldan Selma nın tedirginlikleri arasında epeyi bir yol gidip yine arkası çam ormanı, önü deniz, deresi bile olan sahile bayıldık ama pislik bizi geri çevirdi.

Koyu, internette biraz araştırınca Sabri Bey Camping diye biryer gördüm. Resimler güzeldi, acaba mı dedim. Neyse Kurna koyuna gittik, camping i bulduk ama hayal kırıklığı. Yine arka taraf Çam ormanı, kıyı mükemmel, konum uygun, içinden geçen sazlıkları olan Kış aylarında denize ulaştığını tahmin ettiğimiz bir deresi bile var.  Minik Ağva.  Şahaser ama gel görki, tuvaleti olmayan, varsada hep kilitli tutan  bu tesis - bu yüzden dere kenarı, sazlıkların dibi tuvalet olmuş -  o kadar derme çatma ki, yurdum insanının zevksizliği ve pisliği yine ön planda.

Hemen yanımızda ki aile giderken hasırlarını orada öylece bırakıp gittiler diğer çöpleri ile birlikte. Halbuki çöp sadece 100 metre geride. Orada birgünümüzü geçirdik amma üzülerek ve Şile ye bir daha gelmemk üzere eve döndük. Büyük konuşmuyoruz tabi. Hala bir ara yolda gördüğümüz şu butik Hotel e gitmek istiyoruz; Ulupelitli de olan. http://www.lavandaotel.com/

Biz eğlendik ve kendi dünyamızı oluşturduk hemen. Hoop şemsiyeler, hopp civardaki çocuklar, armut ve fındık seansı. Yan taraftan hazır gıdalar geldi ama güzel bir çalımla işi hallettik.

Buyrun fotolar;    

Bize artık tek şemsiye yetmiyor.

Baba - kız çok ciddiler.

Genel görünüm, ilk bi saat oturup öylece izledik bu güzel tabloyu.

Benim bacaklar, artistliğe özendim pozu bu.

Kızımın armut keyfi.

Arkadaşı ama esas daha iyi anlaştığı abisinin resmi yok maalesef.

Kızım keyifte.

Akşam küvette onu yıkarken, habire kum düştü, çatur çutur diye. Çok eğlendi, dalgalara gel, gel diyerek oynadı, yuvarlandı, bütün gün.

Kızım çekirdek keyfi yaparken ben de kitabımı okudum.

İşte böyle , anılar, anılar.
Hoşçakal Şile.

Nostalji anne Çiğdem