Eti Tiyatrosu - Çizmeli Kedi

Merhaba,

Sabah saat 10,30 da çıktık evden, kızım tv seyretmek istediğini, evde kalmak istediğini belirtti. E o zaman gitmeyelim dedim, sildi göz yaşlarını, gitmek istiyormuş  ve hoooop dışarıya.

Tam Yasemin ve Beliz in evi önünde Yasemin ile konuşurken ki Beliz hala uyuyormuş. Ada cık ağlamaya başladı, nasıl pıtır pıtır dökülüyor gözyaşları. Ne oldu kızım?? Dişim çok acıyor dedi, sakızı ver o zaman dedim, nasıl bir teslimiyetle ağzında avucuma atıverdi sakızı görmeliydiniz.
Oysa ki tüm haftasonu neden benim dişim dökülmüyor diyordu, al işte.  Üstelik ilk çıkan dişi sallanıyor yani Yıldız teyzesinin çıkarken gördüğü :-)  Hayırlısı.

Artık ben bişey yiyeyemem anne sadece çorba içebilirm dedi Ada.  Olur mu kızım, yan dişlerinle yer birazda dikkat edersin olur biter dedi, telaşlı anne. O ara Cem aradı, bizimki heyecanlandı, telefonu istedi ve hemen havadisi verdi, dişim sallanıyor babacığım.

Tren geldi ve hemen bindik, mesafe uzun olduğu için tabiki eski tren geldi. Indik Söğütlüçeşmede, yürüdük minibüs yoluna bindik 8A ya ve aşağı yolda inip ( Gözcübaba yoluna sapmadan) vurduk kendimizi yokuş yukarı acıbadem yoluna, nasıl güzel bir çam, servi güzelliği tabiki mezar, Ermeni, Rum, Katolik..  duvar bitiminden sağa kıvrıl, biraz daha yürü hopp Doğuş Üniversitesi, saat 11,40 tı.

Bilet varmı dedik, var dediler. Yukarı çıktık bizi koca bir ayı karşıladı hani şu çukulataların üstünde olan Petito ayısı, pek de cana yakındı ama Ada nedense çekindi, utandı, eh ne yapalım ısrar yok.

 

O salona girdi ben de dışarıda kitap okudum. Ara ara kontrol ettim tabi. Bir de salon sıcak, t-shirtle oturttum onu.  O ara sohbet eden ve part time çalışan öğrencilerden biri çukulata getirdi, hayır dermiyim. E hani kahve nerede diyince, kız bir telaş, getireyim aşağıda filan derken, şaka yapıyorum bitanem dedim. Aynı çikolatadan çocuklara da tiyatrodan çıkarken dağıttılar, dişi acıyan kızım kütür kütür götürdü. Bir anne olarak bunu derhal kenara yazdım tabi.

Huysuz kızım, önde yer varken arkaya oturmak istedi, ayaküstü orada da hırlaştık. Neyse ortasını bulduk sonunda. Bir de bana hadi anne sen git demez mi..

Biletimiz.

Salon da 30 kişi ya var ya yoktu. En son Eti nin aktivitesi çok kalabalıktı ama bu sefer çalışanlar bile şaşkındı. Salon boş, gelen var mı diye sorup durdular aşağıya, girişe. Bize yaradı tabi. Davetiyesiz  girdik. Çıkışta eskisi gibi aktivite yok.

Teşekkürler Eti, ücretsiz olan bu etkinlik çok kaliteli. 03. Subat a kadar tiyatro bu sahnede. Mutlaka çocuğunuzu götürün.

Sahne süper.

Kızımın ''eti'' bayrağı ve kitabını okuyan anne.

Çıkışta dağıtılan çukulatalar ve çalışan öğrenciler.

Ohhh değemyin keyfime.

Neşesi yerine gelmiş Ada.

Sonra oradan Kadıköy e ara sokaklardan yürüdük. Kızım dediki beni '' sosili '' diye kandırıp yürütüyorsun. E kızım bende yürüyorum. O dükkan senin bu dükkan benim yürüdük, sonra da görüldüğü üzere sosisli keyfi. Acı hardalllı ve turşulu olan benim sandom fena acıydı o ayrı ama güzel. İli sosili, iki ayran 8 Tl.

İstanbul Kart ada 20 Tl aldık bugün.

Sineksekiz yayınevine uğradık hem belki anneye fihrist buluruz, borcumuzu öder diğer kitaplara bakarız diye ama kapalıydı. Bina çok güzeldi. Eski binaların gözünü seveyim.

Çarşıda yine Beyaz fırın ziyaretimiz ve topu topu 6 kurabiye biri tabi ki Ada nın favorisi ''macaron'' hesap 6 Tl. Pahalı.
Ama çok güzel. 

 Neyle dönelim kızım, tren mi, otobüs mü, metro mu. Metro anne, e hadi o zaman. E-5 ten de Maltepe ye yürüdük. Bir de azıcık çips yedik. Eve geldik, sarmayı sardık. Menümüz, ezogelin, sarma ve ayran. Ve sonrasında  post yazılıyor.

Metronun da bu görüntüsüne bayılıyorum, vagon yok ya taaa öteki uç gözüküyor ve simetri ve derinlik  müthiş. Yeni trenlerde de manzara aynen böyle oluyor.

Yarın cimnastik günü, menü belli değil.
Kalın sağlıcakla.
Hala aktif anne