Cumartesi akşamı, bunalan Cem dışarı çıkınca kaldık kızımla başbaşa. Kavga gürültü olur dedim ama olmadı. Neden çünkü birlikte kızımın günlüğünü düzenledik.
O da ne dediğinizi duyar gibiyim;
Hamileyken başladım ben bu günlük işine; Ada nın daha adı bile belli değilken, ultrason fotolarını filan yapıştırdım, anılar yazdım, hastahane yollarında yapılanlar, Ada hakkında umutlar, düşüncelerimiz v.s.
Sonra günlük, blog oldu ama ara ara yine yazılar yazdık bu deftere. Hastahane de ve evde Ada yı ziyaret edenlerin yazıları da var ara ara. Ve artık defterin çoğunluğunu , gezdiğimiz müzelerin biletleri veya tiyatro biletleri ve hikayeleri oluşturuyor. Epeyidir biriken biletleri, broşürleri yapıştırayım dedim, Ada ile birlikte hem yapıştırdık hem de çok eğlendik.
Ertesi sabah kahvaltıda günlükten ilk yazıları, Ada kız ve Cem e okudum, çay keyfi yaparken. İkiside hipnoz halinde dinlediler, kah ağladık kah güldük. Üstüne de Ada kız, şimdi bunun üstüne babamın hazırladığı '' Ada lı yıllar'' dvd seyredilir dedi. Hemfikir olduk ve filmide seyrettik. Akıllı kızım benim. Tam sezaryan anında Ada kız bağırdı; bakın, bakın ben çıkacağım birazdan. 19. Ocak, sabah 08,29. Iyiki doğdun Ada kuzum.
Iyiki yazmışım o günleri, insan unutuveriyor. Hele Ada ya ileride ne kadar güzel bir anı olacak.
Tebrik ederim kendimi.
Hamile olduğumu öğrendiğim ''kit'' i atmamışım deftere yapıştırmışım mesela. Ben bile unutmuştum.
Ada kız ın, hastahanedeyken camına yapıştırılan doğum bilgileri.
Gidilen tiyatrolar, konserler v.s.
Bugün saç boyatmaya gittik. Otobüsle gittik ve döndük. Ohh yol aynı yol ama minübüsle kabus oluyor. Paşa paşa gittik ve geldik otobüsle. Ada kız otobüste çok şeker bir yer buldu, ( bavul koyma yeri sanırım) oturdu dışarıyı seyretti, şarkılar türküler, hikayeler ooooo.. tüm ahali, ben dahil eğlendik. Geveze kızım benim.
Bir tanesi aynen şöyle, otobüs ahalisi en çok bu hikayeye bayıldı;
- Beş küçük ördek
- Badi badi yürüyerek
- Bir caddeye çıkmışlar
- Sağa sola bakmışlar
- Baba ördek karşıya geçmiş ötekiler seslenmiş
- Vakvara vakvakvak
- Vikviri vikvik vik vik
- Dört küçük ördek
- Badi badi yürüyerek
- Bir caddeye çıkmışlar
- Sağa sola bakmışlar
- Anne ördek karşıya geçmiş
- Ötekiler seslenmiş
- Vakvara vakvakvak
- Vikviri vikvikvikvik
- Üç küçük ördek
- Badi badi yürüyerek
- Bir caddeye çıkmışlar
- Sağa sola bakmışlar
- Abi ördek karşıya geçmiş
- Ötekiler seslenmiş
- Vakvara vakvakvak
- Vikviri vikvikvik
- İki küçük ördek
- Badi badi yürüyerek
- Bir caddeye çıkmışlar
- Sağa sola bakmışlar
- Abla ördek karşıya geçmiş
- Ötekiler seslenmiş
- Vak vara vakvakvak
- Vik viri vikvikvik
Dönüşte, gaz lambaları ve jenaratörlerin ışığında pazar gezmesi bile yaptık ama ona banyo yaptıracak vakit kalmadı.
Kalın sağlıcakla
Şükreden anne
Acayip arşivcisiniz diyorum :))
YanıtlaSilBende bloğuma iyi kötü notlar düşüyorum ilerde bazı şeyleri anımsayabilmek için ;) güzel şeyler günlük olayları
YanıtlaSilaaa ne güzel bir fikirmiş günlük.
YanıtlaSilama benim gibi tembel biri için fazla...
Günaydın Çiğdem'cim,
YanıtlaSilNe güzel bir defter olmuş, ellerine sağlık. Eminim Ada büyüdüğünde de elinden düşürmeyecektir. Ben bilgisayarda tutuyorum, ama eski tarz her zaman daha güzel :)
Buna benden kocaman maşallah...ve tebrık ederim emegınıze saglık.....
YanıtlaSil"Blogdan uzak kalmasaydın bizde tanık olacaktık" diyorum... :))
YanıtlaSilBolat,
YanıtlaSilBen dimi.
Kabaröış anne
-----------------------
Senin vaktin mi var Özlem.
Anlayışlı anne
------------------
SFL,
Bence de.
katılımcı anne
--------------
Aslı,
Sana da katılıyorum. Hep üşeniyor insan ama eski tarz hep daha güzel.
Nostaljik anne
------------
Sağol varol İktisadidoktürmelik
-------------
Asortik,
Dimi ya.
Akılsızlık işte
Korkak anne