Duygusallık

Günaydın,

İçim sızlıyor bugün, çok da duygusalım nedendir bilinmez.
Bugün sizlerle paylaştığım herşey için ağladığımı peşinen söyleyeyimde :-)

Dün gece kızımın saçını kestim. O istedi hem de çok istedi. Son bir haftadır söylüyordu. İki artı gün oyaladım vazgeçer diye, vazgeçmedi, nihayet dün akşam banyo yaparken kestim, nereden kesmem gerektiğini de Ada söyledi, sonra ilk makası vurunca, dur anne istemiyorum dedi, e kızım olmaz ki başladık bikere dedim, razı oldu tekrar ve kestim. ( halbuki, kimene orası kısa kalsın, kesme işte Allah,Allah)

Banyodan sonra saçını tararken oh anne artık rahat tarıyorsun değil mi saçlarımı dedi, evet kızım dedim. Canın acımıyor değil mi dedim, hayır dedi. Kuruttuk güzelce saçlarını, hafif yüzü asıldı ama idare etti.

Gece yatarken de Cem e defalarca saçların çok güzel olmuş dedirtmeyi başardı ama kafası rahat değil anladık.

Sabah kalktığında da hiç beğenmedi, anne saçlarımı at kuyruğu yap dedi, ama kızım açık kalsın, kısa ne güzel dedim, yanlardan ördüm beğendi ve üstünü giydi.

Hay kesmez olaydım, ne kadar üzüldü sabah kalktığında, artık aklında ne hayal varsa o olmadı herhalde. Oysa o kadar güzelki yeni saçları ile.

 Okula gittik, sanıyor ki herkes farkedip, ne güzel olmuş diyecek, nasıl bir beklenti içinde anlatamam. Oysa insanlar onun düşündüğü gibi onunla ilgili değil ki, daha o kadar çözmedi çevreyi, insanlığı  tabi. ( normali de bu tabi) Anneyim ya, öğretmenine işaret ettim, saçını gösterdim, arkadaşlarına mudahale edemedim, bakalım ne olacak. Biliyorum ki, küçük kız çocukları kısa saçtan hiç hoşlanmıyorlar ve bunu Ada nın yüzüne söyleyecekler. Ah kızım, nazlı kızım.

Bu da bana acı tecrübe, elbette saçları kesilecek ama bu yaşlarda uzun kalması gerekiyor. Ikna olsun diye önceden iki parmak kestim üç-dört gün önce ama Ada yı kesmedi. Olgun ve düşünceli kızımın beni üzmemek için, yada yormamak için saçlarını kestirmek istemiş olabileceği yeni aklıma geldi. Saf insanım ben safsalak. Çok üzüldüm. Sanırım saçını tararken o ağladığında birkaçkere saçların bu kadar uzun olmasa daha rahat ederdik dedim veya banyo yaparken uzun yıkıyorsun diye şikayet ettiğinde de söyledim.

Büyümüşte küçülmüş, olgun kızım bunları düşünerek saçını kestirmek istedi herhalde diye kendi kendimi yiyorum ben şimdi. Ah.. ah.. annelik öyle hoş ve endişeli olma hali ki.

Bu hassaslığımın üzerine aşağıda ki makale, çok geldi, ağladım, üzüldüm. Biryandan da , şükrettim bolca. Çocuklarınızı, ailenizin, birlikteliğin kıymetini bilin, bilelim.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/22654219.asp?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook


Ardından bunu seyrettim ve ağladım;

https://www.facebook.com/photo.php?v=207514062724909&set=vb.175912052551777&type=2&theater

Üstüne de buna ağladım, orada olmak istedim yaw.

Bir de orjinali var, kendileri söylemiş;

Hayat müzikle güzel değil mi?


Ne oldu bugün bana bilmem, regl de geçti.

Bi de bu üzüntülü halime sürdürmeye niyetli değilim; bu film gelmeli ve ben gitmeliyim, Ada kız a olmaz herhalde; Oz büyücüsüsüs...

Yeni tanıştığım ve çok sevdiğim Hayrinüsa'ya selam yola devam.

Duygusal anne