Bir sabah yürüyüşü

Merhaba,

Bazan, yoksa bazen mi yazılır.  Cem ile çıkıp yürüyüş yapıyoruz.
Bazan arabaya atlayıp, çevre gezileri yapıyoruz.

Bu rutin, kısa bir gezi ama öyle güzelki etraf , şuradaki  kayanın üstünden bir yalı çapkını uçtu biz gelince.

Pislikler eksik değil ama, nasıl kıyıyorlar bilemiyorum.
Aslında biliyorum; 
 Geçen Yaz İztuzun da bir hanım gördüm, bildiğimiz köylü bir hanım. Denize girmiyor, çocuklarını ve eşini seyrediyor havada müsait, serin, çekirdek çıtlıyor, çevresi tamamen çekirdek, uçanlar da cabası. Bisküvi paketleri v.s. ne yiyorlarsa, yada yedilerse hepsi çevresinde ve öyle rahat bir oturuşu vardı ki. O zaman anladım ki ne o beni anlayabilecek ne de ben onu. Yazık memleketime.

Burası İztuzu sahile giderken bir göl, ya Sülüngür yada öyle bişi, adlar birbirine benziyor, karıştırıyorum. :-)

Sahil, hepsi bizim, sabahın o saatinde kimse yok.

Mavi yengeç kıskacı
Ne muhteşem değil mi, keşke yemeseler, onlarda bu kadar telef olmasalar.

Tuvaletler kapalı, ama büfeye yakın olan açık ve temiz.

Kaptan June olmasa ne yapardık. Çok yaşasın. Gerçi 30 yıl sonra kadıncağız tekrar aynı şeylerle uğraşıyor. Bir de kıymete binse. Neyse elimizden gelen desteği bizde vermeye çalışıyoruz. Çok aktif olamasak da.

Dışarıda hiç kaplumbağa kalmamış, hepsi ılık klimalı ortamda bakılıyorlar.

Çınar ağacının yapraklarına benziyor ama sadece bir ot. Nedir bilmiyorum.

Bunların hepsi Nergis olsa, açsa ohhh..
Böyle de güzeller tabi.

Ağaçlar numaralandırılmı, bir tekine bile dokunduklarını görmek istemiyorum. Mümkünse bir tanesine de ben kendimi bağlarım.

Zevkli bir gezgin. Üstünde ki etiketlere bakılırsa bayağı bir dolaşmışlar. Yolları açık olsun.

Sevgiyle kalın.
Hüzünlü anne