Dalyan, Dalyan

Merhaba,

Sabah yürüyüşlerimiz devam ediyor ve artık öğleden sonra kanal kenarı keyiflerimiz de başladı. 
Cem, ulan bu emeklilik ne güzel şeymiş diyor. Yakında iş gelecek olması da ayrıca keyif diyor.

Poyraz ın, haydi bakışı, haydi devam edin yürümeye.

Vazgeçemediğim papatyalar. Toplamaya bile kıyamıyorum.

Yolda bir hanım, keçi ona köpeği gibi davranıyor, bize de yanaşıyor, kendini sevdiriyor.
Meğer,küçüklüğünde bu yana biberon ve elle beslenmiş, o yüzden arası insanlarla bu kadar iyi.

Bakla lar heryerde. Ayrıca zararlıların gelmesini önlediği için tarla kenarlarında ekiliyormuş, sonra da iyi bir azot kaynağı imiş. Hertürlü yarar yani.

Nefis  bir kaktüs.

Galiba yabani sümbüller, açmak üzereler.

İşte ev dediğin böyle olmalı. Uzak, komşusuz.
Cem e göre değil tabi.

Sütleğenler burada dev oluyorlar. Şehirde ki gibi miniminnacık değil.

Biraz önceki evin bir diğer kapısı.

Nedendir bilinmez bu düzenekleri çok seviyorum. Yol kenarından su aksın bayılıyorum.

Ummayacağınız bir yerdeki evde bile yabancılar yaşıyor ve çevresi hemen cennete çevrilmiş. 2 kurt ve bir minik yaygaracı da onlarla birlikte yaşıyor.

Ördek mi, kaz mı bilemedim yaw.

Gelincik ve inşaat malzemeleri.

Ebegümeciler, burada ki pazarda ebemgümeci diyorlar.
Belki de ben yanlış biliyorum yada duyuyorum.

Arada eve gelinir, Ada doyurulur.

Sonra ver elini nehir kıyısı.
Bizden önceki hali.

Taşıtlarımız.

İskele ve biz.

 Tam o sırada Ada kızın öğretmeni aradı, Ada burnunu sıraya çarpmış, hemen toparlanıp okula uçtuk, hastahane, filmler, oh neyseki bişicik yok. Kızım artık karadenizli burnuna sahip. Biraz krem sürdük ve geçti gibi şükür. Allah tan kırık, çatlak bişi yok.

Kalın sağlıcakla
Önce sağlık diyen anne

sjshsg