Bisikletle, Köyceğiz Göl turu

Merhaba,

Uyarıyorum, bol fotoğraflı bir post daha geliyor.
Çok güzel bir gündü, umarım sizi özendirebilirim ve bizim yaşadığımız harkulade duyguları size hissettirebilirim.

Başlangıç noktası, bizi karşıya geçirecek teknenin kaptanı ortada yok, telefon ediyoruz cevap yok.

Eh Kış geldi tabi, oysa Yaz ın, kanal ı seyretmeye gitsek bile, milyon kere karşıya geçirmek için teklif getiriyorlardı.

Allah tan, Jandarma, kaptanın yeğenini aradı da, bir 25 dk sonra binebildik tekneye.

Karşıda da bir amca bekliyordu, bağırdım ona kaptan geliyor mu diye, geliyor geliyor dedi. Öyle söyleyince bizde biryeri aramadan bekledik. E bir süre sonra dedikki acaba göl turu yapmasak mı ? Amca bizim tarafa gelince anlaşıldıki, kaptanı falan çağırmamış, biz karşıya geçmek istiyormusun diye ona soruyoruz zannetmiş. :-)

Yaz dan kalanlar.

Harkulade manzaralar, iniş ve kalkış yapan balıkçıllar..

Ve nihayet teknedeyiz. 10 Tl yi bayıldık tabi.

 

Aman canım 10 Tl de birşey mi demeyin. Burada yaşayınca,  ya acaba şuraya bir tahta köprü yapsalar mı acaba, sadece bisiklet ve motorlar için diyesiniz geliyor. Aman diyim.

harkulade manzaralar. Göl çarşaf. Hava mükemmel. Tshirt le dolaştık ama yokuş aşağı Çam kokuları ile birlikte inerken yeleğimi giydim. Sonuçta Yaz değil, ben de genç değilim.

Derede balık var mı?

Geçen hafta yağan yağmurlardan sonra su var derelerde.

Ara ara molalar verdik. Fotoğraf çekmekten yoruldum desem inanırmısınız.
Hadi şunu da çekeyim ay bu çok güzel.

Bunlar seçilmiş fotolar yine yeniden.

Köyceğiz canavarı :-)

tablo.

geleneksek özçekimimiz.

Kefal ler vardı, kocaman kocaman.
Burada çok avlanıyor. Lezzetli de. Gerçi bazan çamur kokuyor ama iyi bir sosla neden olmasın.

 Tam da sularımız bitmişti. Iyi bir mola oldu.

 Cem görmese ben görmeden geçecektik bu sanatsal çalışmayı. :-)

Artık buralı olmuşuz dedik kendi kendimize bugün. Köyceğiz merkeze girmeden, yolda Brenda ve Selçuk a rastladık. Gözlerinde ki takdir, bize gurur verdi. Kısa bir sohbetten sonra yola devam. Zira ben çok acıkmıştım ve gözümde Köyceğiz de ki Mehmet Usta nın köfteleri uçuşuyordu :-)

Ve nihayet Köyceğiz.

1,5 porsiyon götürdüm. Oh sefam olsun.
Bugün Köyceğiz in pazarı da vardı. Uğrayamadık vakit yoktu. Ama yine bir tanıdık gördük mü, gördük.

Erkek gibi ye götürüyor Cem

Kuru incir, ceviz ve badem. Kahvem de var. Yemek üstü göl kenarı keyif.

Sonra biraz ana yoldan hızlıca bir yolculuk sonra ver elini Eski Köyceğiz. Harkulade.

Sanatsal çalışmalarımız.

O kadar güzel, ihtişamlı bir Okaliptus ağacıydı ki.
Maşallah.

Şehirdeyken almak istediğimiz ev.
Olmadı. Ama güzel değil mi.

Bizim tarafa geçiş ve sonnn. Ada ya zamanında yetişemedik ama Sonja sağolsun içimizi rahatlattı. Bi de üstüne keyifinize bakın dedi. Ohhh. Bir saat gecikmeli aldık Ada yı. Gerçi Ada yı alırken,  gidin beni sonra alın dedi ama biz onu özlemiştik.

Güneş enerjisi de tamir olduktan sonra suyu bir kaynatmıştı ki, foşur fuşur duş aldık valla.

Eh gökten üç elma düşmüş...



Kalın sağlıcakla