Barış Manço Müzesi - Kadıköy

Merhaba,

Artık milletçe ''hayır'' yerine ''yok '' diyoruz. Ne kadar dikkat etsem de ben ve ailemde alıştık.
Gerçi ''yok'' cevabı, öztürkçe den geliyor olabilir. O zaman özümüze dönüyoruz dimi??

Milletçe bir başka sevdiğimiz şey ise betonlamak- betonlaştırmak,  heryeri betonlama merakımız var. Evimizin bulunduğu bölgede bir, artık hangi belediye bilmiyorum, sanat sokağı yapılacak diye  duyum aldık muhtardan. Ve ne oldu, dozerler girdi, güzelim çimenler gitti, ağaçların kökleri harab edildi ve göz alabildiğine beton yapıldı. Zavallı ağaçlar tek bir delikte ve o son derece yararlı makiler yok artık. Beton, aman beton olsun, toprak kalmasın, nefes almayalım. Hayvanlar yatacak yer bulamasın.

Gelelim güzel konulara, bugün evde Hatice hanım vardı. O olunca ev bize dar tabi. Ne yaptık, dün aklıma düştü, bugün Barış Manço müzesine gidelim diye ve gittik. Ada gitmek istemediğini söyledi ama sonra müzeyi iki kere dolaştı.

Okuldan çıktık, trene atladık. Tabi ki eski tren geldi. Tabiki diyorum çünkü eğer Bostancı ya gideceksek yeni tren geliyor. Uzun mesafe olacaksa mutlaka ama mutlaka eski tren geliyor.

Söğütlüçeşme de indik, herzamanki tren imize bir selam çaktık. Ama bu sefer Ada bir hikayeler anlattı tren hakkında offf yani uçtu, uçtu. Dinledim tabi. Bu gördüğünüz tren eskiden gemiden düşmüş... anlayın artık..

Ağaca bayıldı Ada. Ah ah... annesi de bayılır. Ingiltere de altına mutlaka koyulan banklarda az kitap okumadım.

Böceklere selam. Eline gelmiyorlarmış, e kızım senin ellerin onlara çok kocaman geliyordur dedim, ama anne küçük parmağımı verdim diyor :-)

Süreyya opera binasında Ada kıza göre tiyatro yok henüz. Fındıkkıran ı saymıyoruz. La traviata gelmiş bizler için ama yer yok. Yine de gidip kapıya şansımızı denemek lazım. Bakalım Cem razı gelecek mi, o biletsiz sevmez..

Onca yol yürünürmüymüş, nasıl kandırsam derken aklıma ''hot dog'' geldi ( sosisli) trendeyken söyledim ve söylediğim andan itibaren gözleri parladı ve köfteci Şükrü sayıklamaktan vazgeçti.
Ne zaman gelicez diye diye yürüdük.

Mutlu son. Bakarmısınız başka bişey olsa ağız böyle açılır mı.
Arada olur zararlı yemek canıımm.

Arada bir lolipop ( Allahtan yere düştü)  ve geldik Barış Manço Müzesinin önüne. Tam karşısında bir de klise var. Zamanında, Osmanlı bu arazileri Moda burnu ucuna kadar bir aileye vermiş o ailede oraya buraya ev serpiştirmiş. Aslında bu evde ikizmiş ama ikizi apartman olmuş. Bu evi kalan son aile ferdinden, ailesi de varlıklı olan Barış Manço almış ve oturmuş, iyiki. Klise de aynı aile tarafından yapılmış.

Bahçede çocuk ve hayvan heykelleri var.

Ada kız Barış Manço ile. Allah Rahmet Eylesin.

Bu programın çekimleri o zaman Galatasaray Lisesinin tiyatro salonunda yapılıyordu. Doğa yı aldım gittim. Bir tanıdık vardı arada. Doğa yı anons ettiler ve başladı bizim Doğa ağlamaya. Çıkamadı programa. Nursevil de tüm yakınlara haber vermişti oysa. Hayalkırıklığı oldu. Olsaydı güzel bir anı olacaktı şimdi Doğa ve eşi Canan a . Bu arada elime doğan çocuk evlendi. Ulan yaşlanıyoruz....

Nasıl poz.

Kışlık bahçe ve Yazlık bahçe, dekarayon süper, güzel olunca bahçeli ev süper.

Ada kız a bir boyama kitabı ve kalemi verildi, ilk sayfayı boyarken bende bir kaave patlattım.
Giriş 5 Tl o da bana, Ada kız a bedava, ilgi de süperdi.
Oradayken şarkılarını içeren klip leride izlettiler. Çalışanlar süperler. Sağolsunlar.

Sonra ver elini DVD ci, 3 boyutlu bir film aldık. Ada ya Barış Manço nun tüm eserlerinin cd sini aldık.

Bilmem hatırlarmısınız eskiden aynı bu bölgede bir kaz vardı sevilen ve semirmiş. Onun yerine bu iki sevimli gelmiş. Ada peşlerinde epeyi dolaştı ama yüz vermediler.

Beyaz Fırın a uğranmaz mı. Ada tulumba tatlısını sever, istedi, dedim ki 4 adet tulumba, yoğunluktan müşteriler bakamayan abi kafayı kaldırdı bize baktı, dedim ki bi de gezerken yemek istiyor. Sağolsun bıraktı diğer işlerini, küçük bir kutu oluşturdu ve Ada kız mutlu. Makaron un kilosu 116 Tl nasıl??

Makaron suz olmazzz. Kutumuz ve kürdanımız nasıl.

 

Muzip surat, maşallah hepsini yedi. Ben mi, e bende içi kaşarlı minik bir kurovason ( böyle yazılmıyo biliyom) bir de kurabiye götürdüm, nefisti.

Yürüdük, Alkım kitapevine girdik, tanesi 1 Tl ye İngilizce 3 kitap aldık. Aradığımız Permakültür e giriş kitabını bulamadık. Ama fiyatını öğrendik 30 Tl. O ara kızım anneeee atlayalım metroyla dönelim dedi. Güldüm, olur kızım dedim ve atladık metro ya ver elini Maltepe. Aşağı kadar yürüdük, bu sefer de sana Barbie Yeni yıl cd sini alacağım dedim tabi. Yolda güzel bir lavaş ve lahmacun yapan fırın keşfettik, 3 lavaş aldık, babayı yolda karşıladık, köfte, patates kızarttık, soğan yaptık maydanozlu, koyduk lavaşın arasına, yanına da havuç salatası ohhh... afiyet olsun.

Ada cd yi seyretmeden yatmadı tabi.
Beni de çok seviyormuş. Yolda kaç kere sen çok kötü bir annesin dedi hatırlatmadım tabi.

Kalın sağlıcakla.
Gezerek ana kız.

nbvfd