Perili Köşk - Borusan

Merhaba,

Iyi Pazar lar.

Biz Belgin ile çok dolaştık Istanbul da. Çoook yürüdük. Gerçek anlamda yürüdük-müş. Bu yürüyüşlerin, Avrupa yakası-boğaz kısmında gelip geçerken hep Perili Köşk e çok merakla ve özlemle bakardım ben. Garibim Belgin, herdefasında anlattığım özlemimi anlayışla ve sabırla dinlemiştir. Melek arkadaşım benim. Vefalı 2--30 yıllık arkadaşım, kardeşim.

Medya da sık takip ettim o binayı ve hikayesini. Borusan kiraladı ve  çok güzel restore etti, hatta binanın içi özel lambalarla donatıldı ve günişiği ile aydınlatılıyor diye de okumuştum. Nitekim doğruymuş. Yaprak telefon edip binada ki sergiden bahsedince atladım, o da bize bilet aldı sağolsun ve biz dün araba ile yola çıktık. Durun, durun, tarfikte ne yaptınız demeyin. Çareler tükenmez, çok güzel bir yoldan gittik geldik ve no traffic.

Önce gittik Yaprak ın işyerinden aldık. Eda lara selam dedik, çok yakında Yaprak ın işyeri Eda nın evine..  Ordan Tem e çıktık ve ver elini Beykoz. Arabayı iskelenin neredeyse karşısında ki günboyu 5 Tl olan otopark a parkettik. Hazır bekleyen motor a bindik ve hoop Yeniköy iskelesi.

Evet bu sefer nihayet annem de he dedi ve bize katıldı. Hava da soğuktu ama dişarıda oturabildik. 

Cem, resim çekiyor. Manzara harika, hava güneşli ohh..Ruhumuza değdi valla. 

Teyze ve yeğen, neredeyse uyuyorlardı. 

Balıkçı tejnesi değil, sanat şahaseriydi. 

Giderken yol üstünde bir lokantanın bahçesinden. Çok hoş değil mi. Ada bayıldı, dokunmadan duramadı.

 

Yürüyüş başladı. Dönüşte taksiye bindik. 6 km yürümüşüz, inanamadık.
Hem de Ada kız ın ayağıyla.

Yine o lokantanın bahçesinden bir görüntü.

Bu başka güzel görüntülü bir pizza lokantası.

Bu çok ama çok eski tarihte yapılmış, adını unuttuğum cami.

Bu bir işyeri ama manzara ve ortam harika.

Oturduğumuz ve tost yediğimiz, muhteşem manzaralı cafe. Yazın ne güzel olur. Şimdi de harkulade.

Çevresi yeni düzenlenmiş, çok şık ve hala suyu akan tarihi çeşme.

Iskele imiş, cafe nin ismi. Dışında taze lokma da yapıyorlardı.

İstinye, tersane kalkmış ama yerinde kalan park pek bir tekin yer olmamış. Ne güzel olur düzenlense.
 Burada bir kayık gördük ismi ne biliyormusunuz '' Tipi Kayık''.

Ada kız ve genç kız pozu.

Epeyi oyalandığımız balıkçı. Çok zevkli dizayn edilmişti.

Baba -kız canlı balık akvaryumuna hayretle bakılıyor.

Muhteşem tekne. Gezi teknesi.

Sanatsal çalışmam. Bir eski yalı nın bahçe duvarındaydı bu ayna.

Yolda o kadar çok balıkçı var ki, yürümek çok zor ve tehlikeli. Onlar bizden biz onlardan şikayetçiydik. :-) İstavrit ve yavrularını avlayıp duruyorlar. Balık boldu. Ada kız da neredeyse her kovanın başında durdu. Pembeli Köşke inmeden hemen önceki yokuşta da kaldırımda yürümek mümkün değildi. Tüm o pahalı arabalar kaldırımları dikey işgal etmişlerdi, hatta bir kısmının bagajları yoldaydı.

Annem sever kestaneyi, kestanesiz olmazzzz..

Hava serinlemeye başladıı. Çiğdem sever ateşi biliyormusunuz?? Gerçi Oğlak burcu toprak grubudur ama çok severim ben ateşi.

İşte Pembeli Köş kümmm. Dış kaplamada değişmiş. Eskisini tercih ederdim.
Çok kibar bir grup karşıladı bizi, çok bilgili bir rehber hanım gezdirdi, anlattı, anlattı. Çok teşekkür ederiz. Ada kız nasıl ilgiyle dinşedi ve gezdi anlatamam. Vizyonu değişti resmen. Hissettik. Sıkılmasına az kala, rehberin uyku düzensizliğini, uyuyan güzel mi dedi anne diye algıladı ama olsun. Bir resimin önünde de anne kim Peter Pan mı yapmış bu resmi dedi. Algıda seçicilik yada ne kadar biliyorsan o kadar alıyorsun meselesi herhalde.

Sonunda teresa çıktık. Ömür. Terasın bir üstüne çıktık, hani o heryerden gözüken kule;

İçi böyle düzenlenmiş. Yönetim kurulu başkanı kafayı bozunca buraya çıkıyor bir expresso atıyor ve bu tanımlanamaz kadar güzel manzaraya bir yarım saat bakıp, odasına iniyormuş. Gerçi odasını görseniz böyle bişeye de gerek yok hani.

Dönüşte, Iskele nin oradaki Takanik balıkçısında yemek yedik. İçki yok. Herşey leziz.
5 kişi hesap 103 Tl. Yukarıda ki resim, salata ve patlıcan ezmesi.

Ada bir arkadaş yaptı. 

 Bu Lokantanın ilk giriş kısmı.

Dekarasyon çok güzel.

 İstanbul hatırası gini.
Balık şekli hoşuma gitti.

Duvardaki tekne  resmi üç boyutlu gibi değil mi??

 Mazhar Alanson da gelmiş.

Tatlı dolabı.

Ada kız Ayva tatlısını  götürüyor. Yok canım hepsini yemedi tabi ki, kaymağı da, formuna dikkat ediyor.

Dönüş.

Giderken sevdiği yavru köpeği yine sevdi Ada. Köpek de nasıl teslimiyetçi.

Zorla verilen otopark parası ve hoop Suadiye, Yaparak bırakıldı oradan anne ve evvvv.. Bir film atıldı, iki tek atıldı ve hoop mutlu mesut yatağa.

Gökten üç elma düşmüş, biri bize, biri size biri de bu sevimli köpekçiğe.

Gezenti anne Çiğdem