21 Aralık 2013 Cumartesi

Dalyan da ilk ticari yürüyüşe katılış

Merhaba,

Geçen Salı, burada her Salı, Sonja adlı Hollanda lı şeker mi şeker, delikanlı mı delikanlı bir hatun tarafından düzenlenen ve epeyidir katılmak istediğim yürüyüşlere katıldım.  Diyeceksiniz ki Çiğdem ne para veriyorsun,kendinde yürüyebilirsiniz, evet ama bu da keyifli. Hem  ben o kadar adamı toparlayamam ve sohbet de güzel. Ayrıca kendimi birilerinin eline bırakmak zaman zaman hoşuma gidiyor.


Sabah, çok da uzak olmayan yürüyüş noktasına gitmeden, tam da arabaya binerken, pervazda güneşlenen baykuş u gördüm. Arada bir gözünü açıp bize baksada yerinden kımıldamadı. Sürüngenler ve baykuşlar, özel ilgim var onlara. Onlarda hep beni takipteler sağolsunlar.




Ve yürüyüş başlar. Bir sürü hanım. En güzeli.
Hemen sohbetler, nerdensin, neler yapıyorsun v.s.


Eskiden yaşanan bir ev.


Orkide  ailesindenmiş. Tek başına yürümek de keyifli ama size hemen bilgi verenler bulunmuyor


Neşeli ve pozitif ana kız.
Almanca hakimde grupta. Bu aralar ciddi ciddi düşünüyorum Almanca ya başlamayı.
Ama zor bir dil ha.
Kolay iş yok değil mi?




Harakulade manzaralar... Havada uçuşdan ayabancı diller, farklı kültürler, kimi bir yıllığına gelmiş, kimi evini barkını satıp gelmiş kimi bizim gibi. Bayılıyorum bu tarz gruplara.




Ah birde çöpler olmasa. Inanılır gibi değil. Torba bulamadık ki toplayayım.


Daha önce ailecek yürüdüğümüz bir rotaydı, sadece geçişler Sonja ya özgüydü. Alan Fenn in evinin önünden geçerken aaaaa... Ladies  diye bir nida duyduk, birsürü cıvıltılı hanım, hello  dedik Fenn e.
Bir baktım, Fenn e çöpler verildi. Birileri torba bulup toplamışlar çöpü. Ne güzel, yandaşların yanında olmak. Fotoğraf çekebilirmiyim dedim, nazlandı Fenn, kitap için teşekkürler deyince e hadi bakkalım oldu. Internet'ten bir araştırma yapın, değerli bir bey, Okçularda ki köy okulunuda adam eden bey de kendisi.




Sonja, herself.


Ben debelenirken.





Mola



Düştüm. Sonrada düşermiş gibi yaptım, haydi foto dedim. Kırmadılar.



Sevgili sırt çantam ve ben.


En son nokta, ley ley adlı rest. Oldu. Bir kahve höpürdettik, şirketten.
Üsteki disko spotlara dikkat.


Geçen sene teras olan yer kapanmış. Yalı çarkını da gördük. Bu lokanta birsürü Leylek ede ev sahipliği yapıyor.

Cem in fizik tedavisi bitene kadar ara sonra yürüyüşlere devam.

Kalın sağlıcakla
Sportif anne.


3 yorum:

Asortik Krep dedi ki...

Alan Fenn bizim arkadaşımız,çok güzel yürüyüş kitapları var,bir daha gördüğünde bizden selam söyle lütfen..

Mine Tozanlıoğlu dedi ki...

her salı değer valla hoş bir topluluğa benziyor

Karyatid dedi ki...

Kardeşim, düşerken ki pozuna bayıldım:) heheheheh

Kardeşin:)