İran Uyanıyor - Sirin Ebadi

Iyi akşammmlaar,

Sürekli takip ettiğim blog lardan biri olan Mine Tozanlıoğlu, bir Iran ziyareti yapmıştı geçenlerde. O kadar keyifle okudum ki, bıdı bıdı kafasını yedim, yok niye oraya gitmedin, ama buraya uğrasaydın, vay şunun fotoğrafı niye böyle olmuş, aman ne güzel gezi derken, yıllar yıllar önce kaç defa çabalasam da o dönemlerde Iran a gezi düzenleyen ''Sarı Otobüs'' e bir türlü katılamayışımı anlattım.

Ah, Şafak Pavey in kitabını okuyamadım vah derken. Mine cim sağolsun, ver adresini ver dedi. ( şaka tabi, kibarlık etti) Hiç itiraz edermiyim, daha iki gün geçmeden kapıma gelmez mi kitaplar. İdefix in servisi ile geldi.

İşte böyle bir paket.
Bu arada bu kargo işini ben ne çok severmişim de haberim yok. Hem paket göndermeyi, hem de almayı pek sevdim. Organize olmak gerekiyor ama istedikten sonra herşey oluyor :-)

hediye paketi süsü bile var.

ve hazineler, çok teşekkür ederim Mine, o kadar kıymetli ki, çok düşüncelisin, sağol.

herşey tastamam.

Hadi bir kitabı bitireyim, yorumunu o zaman  yazayım  derken bugünlere geldik, kitap anca bitti. Malum yeni oyuncağım; Yaprak ın hediyesi I -pad var bu aralar, elimden düşüremediğim. :-)

Aman nasıl mutlu oldum, nasıl keyif aldım. Kitap hediye almaktan hala hoşlananlardanım ben.

Herkes önce Iran Uyanıyor kitabını oku dedi, bende o kitapla başladım ve çarpıldım, içim daraldı, korktum. Ebadi yıllardan bahsederken ben nerede neler yapıyordum, onları düşündüm. Kızdım, utandım. Zaman zaman ben nasıl, neler yapardım, ah ya kızım diye pek çeşitli duygular yaşayarak okudum kitabı. Bir zamanlar seyrettiğim ve beğendiğim; ''kızım olmadan asla'' filminin tek bakış açısıyla çekildiğine aydım mesela. Ebadi, olaylara içten bakarak anlatıyor ve ilginç tespitleri var.

Kendi ülkemle karşılaştırdım, ister istemez karşılaştırdım, irkildim. Bugün bir köşe yazısı çok güzel tanımlamıştı halimizi, paylaşayım;

1- Türkiye Koreleşir.
2- Türkiye İranlaşır.
3- Türkiye Mısırlaşır.
4- Temiz Türkiye doğabilir.

İnşallah bu olaylardan 4. seçenek çıkar. Amin.
Kaynak; Sözcü Gazetesi

Ben bu kitabı okurken, Cem de Şafak Pavey in kitabını okudu. Bazı akşamlar gözgöze gelip, kitapta okuduğumuz yerleri konuşup karşılıklı daraldık. Ama okumak lazım, şiddetle tavsiye ediyorum.

Keşke Ebadi nin biyografisini de okuyabilsem diyorum ve sonrasında net e araştırmaya giriyorum.

Şimdi Iran ne durumda acaba diye merak ediyorum ancak gitmeye cesaret edebilirmiyim bilmiyorum.
Acaba bazı şeyler üstü kapalı mı yazılmış ama kadın ne yapsın ki daha diye hemen kendime çekidüzen veriyorum.

Kitapta bahsedilen ''sinsilik'' gözümü korkutuyor.
Ebadi nin aldığı Nobel ödülü, gururlandırıyor.

Kitaptan bir-iki  bölüm;

Bir tanesi emekli, bir ilkokul öğretmeniydi ve sandalet giydiği için gözaltına alınmıştı.
Daha fazla av bulmak için meydanı tarayan memura '' Ayaklarım şiş, ayakkabı giyemiyorum'' diye bağırıyordu. Kur'an'ın neresinde terlik giymenin suç olduğu yazıyor? diye devam etti.

Süreyya yı çağırdı. '' Ne kadar yazık'' diye fısıldadı '' senin gibi zeki bir kız için cezaevine girmek, bu genç erkeklerle dolaşmak? Tövbe edersen, seni karım olarak alacağım.

Mine nin gezi notlarını ( seri) da okumanızı tavsiye ederim, hadi ya, Iran da bu da mı var. Sokaklarda böyle de dolaşılabiliyor mu diye kendi kendinize sorup duruyorsunuz. Acaba Batı lılaşmak mı medeniyet yoksa kendimiz gibi kalmak mı diye düşüncelere dalıyorsunuz. Gerçi bizim için bayağı geç, kendi değerlerimiz bize ''tu kaka'' geliyor artık.

Okuyunuz, okutunuz.

Kalın sağlıcakla
Kitapkurdu anne