Narenciye çiçekleri buralarda öyle güzel kokuyorlar ki. Bu sebeple hiç aklımdan çıkmıyorlar. Derken derken, reçelinin yapılabileceğini okuduğumu hatırladım biryerlerde.
Kolay değil toplamak ama Tijen imin dediği gibi, terapi diye düşündüm.
Burada saçlarımı beğendim, o yüzden koydum foto yu.
Bazı yeni düşmüş yaprakları da ekledim.
Sadece portakal çiçeklerini kullandım.
Ve evet hala reçel yapımına karşıyım, sonuçta şekere şeker katılıyor ama kokuya yenik düştüm.
Birkaç güne ''dut reçeli'' yapacağım, o da ağaçta bol ne yapalım :-)
Bir çorba tabağını doldurdum ve durdum. Üstünü kapatacak kadar suyla doldurup, 10 dakika kaynattım ve süzdüm. Bu işlemi iki kere yaptım.
Çıkan sarı suyu ben değerlendiremedim. Kokusu muhteşemdi, sadece bir gece bekledi ama ertesi gün bozulmuştu.
Bu sefer akıllı davrandım, su koymadan iki tabak şekeri yaprakların üstüne koydum ve yaklaşık iki saat bekledim sonra bir tabak su ekledim ve altını yaktım.
Asil oğlum benim.
Pişmeye yakın görüntü. Benimki koyu oldu, su ekleyerek açtım. Beğenerek tüketiyoruz. Koku muhteşem. Pişerken mutfak ta harika kokuyor.
Afiyet olsun.
Orjinal tarif için;
Refika
Meraklı anne
2 yorum:
Ooooo bu şahane bir tarif yalnız. Ellerine sağlık güzel anne :)
çok güzel olmuş..ellerine sağlık..mis gibi kokusuyla yemeye doyum olmaz şimdi.sevgilerimle..
Yorum Gönder