Şimdi girdim içeri, Bir Başka Okul Mumkun toplantısına katıldım.
Keyifli, içinde olmaktan çok hoşlandığım bir proje.
Ada için pek mümkün gözükmüyor ama Dalyan için ve proje için çalışmaktan çok ama çok memnunum. Umarım faydam dokunur.
Evet saat çok geç değil 20.30 toplantıdan çıktım, bir baktım benimle birlikte oraya gelen Poyraz, kapıda bekliyor. Muhteşem bir hayvan Poyraz. Kibar, sadık, sokak köpeği. Hiçbir şımarıklığı ve aykırılığı yok. Nasıl sevindi çıktım diye. Taktım kırmızı şapkamı, üstüne tepe lambam, yaktım bisikletimin arka ve ön lambasını ve viraaaaa... Poyraz arkadaşım da yanımda, nasıl sevinçli, nasıl bir enerji, koşuyor yanımda, bir yandan da herkese laf yetiştiriyor. Biz ilerledikçe geçtiğimiz yoldaki tüm köpekler sırayla havlıyorlar, bir gürültü bir gürültü :). Tepede kocaman bir dolunay, sokaklar bomboş, hava serinimsi. Yıldızlar, harikulade ve öyle çoklar ki. Hoytttt kim tutar beni. E bu sabah ta güneş altında hafif esen rüzgarda pilates yapmışım. Ohhhh para yok ama huzur var yaw. Şükür, milyon kere şükür.
Kalın sağlıcakla
Şanslı anne, Poyraz ı olan anne
4 yorum:
Ah Poyraz'ı bir sevesim geldi ki...
Ayrıca bu yazı bana moral verdi. Yaşama sevinci pek sık uğramaz oldu ya: neyse.. İyi geldi işte. Teşekkürler.
Duygularımı hissettirebildiğime sevindim İsmet
Mutlu anne
ne güzel yazmışsın,huzurluysan mutluysan zaten zenginsin
Di mi ya, Kuzeyli Mine.
:)
Yorum Gönder