16 Temmuz 2014 Çarşamba

Ölüm

Günaydın,

Yine yeniden günaydın. Anneannem önce kalp sonra böbrekler iflas etti.
Eski toprak o dayanır ama...

Ölüm, geride kalanların sorunudur. Ölen için hesap kapanır. Ama biz geride kalanlar, şimdiye kadar geride kalmak şansına sahip olmuş olanlar için ölüm sürer. En başta bir kaygı olarak yerini sıcak tutmayı bilir. İşin diğer bir yanı da, uzun süren bir hastalığın sonunda bile gelse "beklenmedik" sayılan ölümün ardında bıraktığı büyük boşluktur. Ağrıyan dişin çekilmesinden sonra oluşan, dilin hep yokladığı o boşluk. Yokluk.

Gidip göreyim, görebilirmiyim ki. Kızıma durumu anlatabilirmiyim, ah geride kalanlar vay giden.

Şimdi döndüm, gusulhaneden. Yıkanışına tanık oldum cicoş un bedeninin.
Öncesinde güle güle dedim, alnına dokundum, soğuğunu hissettim. Hemen yazmam lazım bu duyguları unutmadan, yerine başka anlatımlar duygular eklemeden. Sonra çıktım, çıktık ama kapısından ayrılamadım, mıhlamdım oraya. Tekrar girsem, açsam fermuarı, dokunsam, yetmediki.

Tam o sırada yıkanmasına tanıklık etmek istermisiniz dediler, sevindim. İçimde güller açtı, hemen girdim. Buna sevinilirmi yaw diye kendi kendime sinirlendim, ama çok rahatladım, ellerini, güzel ellerini, minik ayaklarını görünce. Yüzüde güzeldi, çok güzeldi pamuğum. Güle güle ciciannem dedim. Yıkayanlar cicianne kelimesinin hikayesi sordular, anlatacak gücüm varmış hayret. Gülüştük. Hayat.

Ben cicianneme yıkanırken doydum, inanılır gibi değil. Huzur içinde yat cicoşum.

Denir mi acaba, öyle güzel yıkadılarki, Allah Razı olsun nasıl içten söylenir onu öğrendim.
Para vereyim istedim, sırada ki için güç toplasınlar diye, kabul etmediler. Saygı duydum, Allah kolaylık versin dedim. Yüzlerini hiç unutmam herhalde.


Kalın sağlıcakla.
Şaşırmış ve tokat yemiş anne.

13 Temmuz 2014 Pazar

Evde krem yapımı 4

Merhaba,

Artık, başlıkları atölye olarak değiştirmem lazım sanırım :-) Krem yapmak işini geçtik gibi.


Yine iyi cüceler de bu sefer haftasonu yaptığım atölye den bu fotoğraflar.


Katılım az ama yeterliydi. Ugulama herzaman insana tüm istatiki bilgilerden daha gerçekleri yaşatıyor. Hoş tecrübeler bunlar.


Bahçeşehirden kalkıp gelenler, üstelik tekrar dönüp iftara yetişecek olanlar. Sağolunuz varolunuz.
Beni çok gururlandırdınız, ne güzel dostlarım var benim dedim. Yine yeniden.
İyi ki bloglar var, iyiki yazıyorum dedim.


Özlem ve ilk göz ağrısı bu işi çok güzel kıvırdılar, eminim devam edecekler kendilerine krem yapmaya.



Zaten hiç sevmem konuşmayı :-)


Elvan da iki çocuktan nefes alamadı ki.
İstanbul dan katılıyorum diyip sonra düzeltmesi de çok şekerdi.



İpek in annesinin ismini hatırlayamadım. Tüh bana.



Ve sonuç. Mutlu son.



Ana-kız pek eğlendiler, baba da ufaklığı iyi oyaladı hani.





Kullanacakmısın balım. Koca bir evet oldu cevap.


Ardından gelsin okuma, hem de iki kitap. Üstelik Marmaris e geliyorlarmış, e görüşelim..



Kalın sağlıcakla
Cadı anne

12 Temmuz 2014 Cumartesi

Evde krem yapımı 3

Merhaba,

Evet artık ben de bir krem cadısıyım. Zumbara cadısıyım. Para yok. Değiş tokuş var. Ben krem veriyorum, karşılığında ya bana ya da aile hizmet alıyorum. Nasıl. :-)

Atölyeler yapmak, krem için kavanoz bakıp, paket için düşünceler yaratmak, bunu Tahtakale gibi, ıncık, cıncık cennetlerinde yapmak pek keyifli. Üstelik Cem ve Yaprak gibi yardımcı meleklerim de var. Sağolsunlar. Ben zavallı renk körü onlarsız başaramazdım.

İstanbul a gitmişken, neden orada da atölye yapmayayım dedim ve ''İyi Cüceler'', ''Aysunthe sütçü'' ilk kucak açan arkadaşlarım oldular. Çok teşekkür ederim. Zaman uygunsuzluğu sebebi ile İyi Cüceler de yaptım atölyeyi. Çok da iyi oldu hem tecrübe oldu hem de keyif.


Arzu iteklemese ben de kursiyerlerle birlikte girecektim İyi Cüceler e. Rahat ben. Allahtan erken gitmişim. Simit - Çay yoktu, e hazırlık da yapmak gerekiyormuş a canım önceden. Teşekkürler Arzu.
Ay kavamozlar ne hoş durdu, ay o ne güzel diye diye hazırlık yaptım. Arka fona da sanki katapların güzelliği yetmeyecek gibi, kedili önlüğü mü koydum.


Simit ve peynir, çay da Ayça dan. Ellerine sağlık Ayça'm.


Beliz ve başarılı, pozitif  annesi :-)



Çocuklar nasıl keyifle yaptılar anlatamam.
Onlara da ayrıca atölye geliiiyyoorrr. Hele 9 yaş üzeri, kendi kremleri ile eve gitmekten pek hoşnut oldular, eminim annelerine düzenli nemlendirci kullandırtmakta bayağı başarılı olacaklar.


Süper. Bu atölyelerin bana katkısı, dostluk, dostluk. Varolanları pekiştirmek, destek. Yeni arkadaşlıklara ise sağlam başlamak.


Bakımlı eller, bakım için doğal krem ister.


Beliz, Ayşim i pürdikkat izliyor.


Şaşırıyor. Aaa krem oluşuyoor.


Kendi kremine bakamıyor, gözü Ayşim in kreminde kaldı. :-)


Dikkatlice dinleniyorum. Gururluyum, mutluyum.


Dekoltem de hoş olmuş hani.
En bayıldığım şeydir, göğüs dekoltesi kadında.


Bu da katana halim :-)

Çok güzel bir gündü, katılımcılara, destek verenlere, benimle gurur duyanlara, başarıya. Şükür, kocaman bir şükür.


 Bir diğer can Beliz ve Ada mutluluğu. Ellerine sağlık Yasemin kahvaltı için.


Kalın sağlıcakla
Mutlu anne



11 Temmuz 2014 Cuma

Karal Mutfağı

Merhaba,

İstanbul güncelerine devam ediyoruz. Bu arada burada da birsürü şey oluyor ama hangibirtini yazayım ki, Allah boşluk-sıkıntı vermesin diyelim, yola devam edelim.

Bir akşam da Kübra ya davetleydik. Daha davet eder etmez ağzımın suları akmaya başladı tabi.
E ne de olsa eli güzel hatunun. Ne yaptığı önemli değil. Yine herşey çok lezzetliydi. Teşekkür ederiz.

Fotoğraflar, Ramazan da ne yapsam ne pişirsem diyenlere de ilham olur belki.


Süper şahane düzen.


Salatamız.


100 ton yemek isteyip yiyemediğim kızartma.
Niye Pide yemekten içim çıktı ondan. Ah bu Ramazan, ne güzel pide.


Mücver.
Kübra sayesinde, mücver in sadece dolma yapılınca değil, hemen kabağı rendeleyerek te yapılabileceğini keşfettim ben. :-)
 

Ada kız keyifte, Monster High çıkartmaları ile trans halinde.


Pide, gönlüm sendeeeee


Domatesli bulgur pilavı.


Büyükanne - torun masalı.


Evsahibimiz ve nefis güveçleri.
Ellerine sağlık.





Kalın sağlıcakla
Şişko anne

8 Temmuz 2014 Salı

Boşnak Böreği tarifi. Zekiye annemden.

Merhaba,

Biraz da yemek kısmı, Cem in ailesine gelin geldiğimden beri severek yediğim bir börek var. Boşnak böreği, internet e girince ve tarif için araştırma yapınca binlerce tarif var ama bu benim ilk göz ağrım, dolayısıyla en güzeli bu tarif, gerçi kıymalısı da olsa tadından yenmez herhalde.

Buyrun, Boşnaklara gelin gelmiş kayınvalidem dem bir tarif;


Önce Nicer Dicer diye bir alette gerektiği kadar, yufkalarınızın adedi e göre patatesi  yukarıda fotoğrafta görüldüğü gibi küçük tavla zarı konumunda kesiyorsunuz. İçine bolca soğan ve karabiber, yağ ekleyip büyükçe bir kapta karıştırıyorsunuz. 4 patates diyelim ve 2 hatta 3 koca baş soğan. Bolca yağ ve karabiber tuz.



Önce yufka yağlanıyor.
Çiçek yağı kullanıyor Zekiye anne.


Sonra yufkayı katlayıp, üzerine bolca malzeme koyuyoruz.


Zekiye anne tuzu bu aşamada ekliyor.


Ve güzelce sarıyor.


Sarıyor..




Ve sonuç.


Tepsi de ki hali de görülüyor değil mi??

 Ve böyle böyle tepsi tamamlanıyor.


Birazdan 180 derece altlı üstlü fırına girip güzelceee kızarana kadar pişecek. Pişerken etrafı saran koku da muhteşem soğan kokusu olacak.

Biz yiyemeden çıktık ama ertesi gün kahvaltıda patlayana kadar yedik. ellerine sağlık.


Kalın sağlıcakla
Yarı Boşnak gelini.