21 Ekim 2011 Cuma

Pendik Paten maceramız.

Merhaba,

Bir kere ben kim oluyorum ama tüm öğrencilere ve duyarlı insanlara yürüyüşçülere teşekkürler.
Dün bulunduğumuz her semtte bir yürüyüş vardı şehitler için. Polis yanlarında, sloganlar atarak herjangi bir şekilde provake olmadan yürüyüşlerini yapıyorlardı. Etkilendim.

Dün Ada nın yuvası tiyatroya gitti. Bu sebeple Ada tekar tiyatro süresi boyunca okula gitti. Canım Okulum, hayvanlarla anlatılan bir oyunmuş ve Ada kız beğenmiş. Bize maliyeti 15 Tl. Kızlar okuldayken Yasemin de bizi kahvaltıya davet etti. Canan çok yoğun bu aralar katılamadı. Allah ihtiyacı olan herkese şifa versin. Yasemin in balkonunda mükellef bir kahvaltı sonrasında da İdealtepe ye kadar sahilden bir yürüyüş. Hava çok güzeldi dün. Kızları alış ve Hacıoğlu na gidiş. Neden çünkü orada bahçede oyun evi var. Kızlar çok eğelniyorlar. Orada otururken, geçen haftasonu Şenay ın verdiği bilgi aklıma geldi, haydi Pendik e gidelim de kızlar paten yapmayı öğrensinler dedim. Atladık 16 D ye ( bu arada havalı Yasemin in Istanbul kartı var :-)) Şenay ın evinin orada indik, Şenay dan direktifleri aldık ve hoop sahile. Paten yerini bulduk ama kimse yok, yanında koca bir çadır ama önünde ''kermes'' yazıyor. Allah Allah.

Bilen birine sorduk ve şu inanılmaz cevabı aldık. Gelen ve patenleri kullananlar patenleri bida geri getirmemeişler ve diğer dizlik, kolluk gibi malzemeleri de. Böylece bize dedilerki buyrun kullanın ama kendi pateniniz varsa. Oysa bizim amacımız ücretsiz, malzeme almadan çocuklara denetmek ve sevip sevmediklerine yada yapıp yapamayacaklarına bakmaktı.

Çok üzüldük, sahaya bakıp durduk ve hayıflandık ama yapacak birşey yok tabi.

Kendi milletime inanamadım. Yetkililere inanamadım. Insan en azından malzemeleri verirken bir kimlik yada depozito ücreti alamaz mı?

Kös kös girdik çadıra, hanımların yaptıkları şeylerden yedik, çay içtik ve parka gittik. Çocuklar değişik parkta oynamış oldular. Saat 17,00 civarıda atladık 16 D mize ve hop geri döndük. Sturbacks ve bizim park ve evvv.


Auntie Yaprak ın 18, Ekim de d. günü vardı. Ada kız hediye kart hazırladı onun için.


En kıymetli çıkartması.


ve çıkartmaları. :-)

 Pendik teki parktan genel görünüm.
Memet, Beliz ve Ada. Memet diyorum çünkü kendisi de öyle telafuz ediyordu. Bizim kızları çok sevdi, peşlerinden ayrılmadı, sevimli çocuk. Ama yaramazlık ona bir patlamış kaş getirdi tabi. Bu o kazadan sonra çekilen resim. Çocuk işte. 

 Ada kız, serbest takılıyor.


Dönüşte kahve molası, kızlarada şeker. keyfleri nasıl.

Güzel kızım benim. Nazar değmesin. Maşallah. Hepsinin bahtı açık olur inşallah.
Şimdi ben bu kızı 22 yaşına getirip nasıl bile bile askere yollarım. Ah analar, bilirim nasıl yüreğiniz yanar. Bitsin. BITSIN.


Günün sonu, baba haberleri izliyor Ada kız da DVD sininde Maripoza, Barbie izliyor. Teknoloji işte.


Üzgün ama hayata devam eden anne Çiğdem

6 yorum:

annesiningülü dedi ki...

hayat devam ediyor işte.
çocukların paten yapamamasına üzüldüm. kısmet...

Oglak Kizlari dedi ki...

Baharım, ben de bende.

Onaylayıcı anne Çiğdem

bırtutamkekik dedi ki...

kısmett...
üzülmeyin.
olmayan işte bin hayır varmış:)
nasibiniz başka bir günde saklıdır belki de...
maşallah kuzucuğa:)
nasılda güzel oturmuş izliyor...
tüm dileklerine canı gönlden aminn diyorum canım...
bitsinn...
sonn olsunn bu acılar artık...

Oglak Kizlari dedi ki...

Biliyormusunuz, dönerken yasemin e ben de aynı şeyi söyledim. Herişte bir hayır vardır dedim.

İnşallah, inşallah biter.
Tüm insanlık için biter.

Amin.
Üzgün anne Çiğdem

mine dedi ki...

hayat dualarla devam ediyor, etmek zorunda dualarla, güzelliklerle, paylaşımlarla
yoksa Ada kız ve arkadaşları nasıl güzel bir dünya yaratacaklar ya da dünyayı güzelleştirecekler keşke onlara keyifle yaşayacakları bir dünya bırakabilsek

Oglak Kizlari dedi ki...

Keşke, keşke.
Biliyormusun biz bu sebeple çocuk yapmamaya karar vermiştik ama bak neredeyiz şimdi.

Insanlık.

Anne anne Çiğdem